Έφυγε η Κάτια και μου άφησε και τη δική της μπουγάδα να κάνω. Όλη μέρα έπλενα στρινγκάκια, κυλότες, σωβρακοφανέλλες και κάτι παντελόνια τίγκα στην υδροσπορά. Είχε μαξιλάρια, ζάχαρες κοτόπουλα και σπόρια.
Έπλυνα, ξανάπλυνα αλλά που να φύγει το καφέ. Το κίτρινο κάπως ξεθώριασε αλλά εκείνο το καφέ... με τίποτα δεν εφευγε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου